Ben al mijn hele leven VW-Audi-liefhebber, want dat merk is mij thuis met de paplepel ingegoten. Mijn vader kocht gemiddeld elke 2 á 3 jaar een andere auto, en dat was altijd een Volkswagen of Audi. Vrijwel het hele spectrum tot medio jaren 90 heeft hij wel gehad: 2 Kevers, 2 pontons, 2 411's, 2 K70's, 4 Audi 100's, 3 Audi 80's , 2 Golfs.
Zo begon ik ook: VW Derby, Jetta, Passat (3x), en voor erbij nog een Kever, een 411, weer een Kever (die ik nog steeds heb). Toen nog een Audi 100 en een Audi 80.
Maar ergens in 1995 moet het Mercedes-virus al zijn toegeslagen toe, zij het met een lange incubatietijd. Ik reisde in het voorjaar in 10 dagen 4000 km door Europa in een zwarte Mercedes-Benz 190D met schuifdak, helemaal diep Roemenië in en weer terug. Na afloop van de reis was ik zwaar onder de indruk van die Mercedes. Wat een rust, degelijkheid en klasse straalde die auto uit! En dan de niet uit te leggen fascinatie van de ster op de voorplecht… Toch was ik er toen nog niet aan toe, vanwege het toen nog ‘foute’ imago van het merk en de gigantische aanschafprijzen.
Tien jaar later, in 2004, kocht ik op Schiphol een oldtimerblad en las in het vliegtuig een reportage over twee Mercedes youngtimers. Een mooi verhaal met prachtige foto's van een ‘mimosengelbe’ W123 230 en een ‘pajettrode’ 280 TE: wat een wagens! De herinnering aan de 190D kwam weer boven. Daardoor werd het sluimerende virus actief. Ik droomde toch al over het uitsluitend rijden in twee oudere auto's. Dus ooit wilde ik een keer zo’n klassieke Mercedes. Ik begon er met iedereen over te praten. De meesten kijken mij aan met een blik van glazig tot misprijzend, en mijn vrouw vond het helemaal niks.
Een andere ervaring die ook invloed had: ik reed toen zelf in een Passat Variant VR6, een vriend in een Golf VR6 en een andere vriend in een 190 2.6 E. Laatstgenoemde auto was veel betrouwbaarder en had aanzienlijk minder onderhoudskosten, al reed hij wel veel minder km’s en roestte hij iets meer. Ook die ervaring wees richting Mercedes-Benz.
Nog een belangrijke factor: Mercedes-Benz is naast BMW het enige merk dat nog tot in lengte van jaren onderdelen blijft produceren voor model-series die allang uit productie zijn genomen. Voor bij voorbeeld een Mercedes 190 uit de jaren zestig kun je nog gewoon onderdelen bestellen. Om die reden viel Audi voor mij definitief af.
Haast had ik zeker niet: mijn Passat Variant VR6 GT op LPG moest eerst de 10 jaar maar eens vol maken (hetgeen in 2008 bij km 423.000 het geval was) en de toen nog thuiswonende kinderen vervoeren. Als tussenstap voor tijdelijk kocht ik nog een Audi 80 Avant TDI met 337.000 op de klok. Mijn eerste diesel ever om alvast aan diesel te wennen, hetgeen uitstekend beviel.
Jarenlang heb ik dus op mijn gemak rondgekeken en alles gelezen over W114/115 en W123. Doel was ooit een auto voor dagelijks gebruik. Al gauw werd duidelijk dat het dan een diesel zou moeten zijn, vanwege de betrouwbaarheid en de ‘unkaputtbare’ techniek (zoals de Duitsers zo mooi zeggen). Goede W115's zijn haast niet meer te vinden. De W123 is de laatste geheel klassieke Mercedes, met mooie ronde vormen en veel chroom. Echter, langzaam maar zeker raakte ik wel wat afgeschrikt door alle verhalen over de roestgevoeligheid van deze serie - inmiddels wist ik door de restauratie mijn Kever wat roest allemaal kan doen. Daar kwam bij het brandstofverbruik van de W123: 25.000 á 30.000 per jaar, afgezet tegen de huidige prijzen, dat wordt wat aan de hoge kant. Ook een opmerking van Erik Nijkamp, wiens bedrijf ik een keer bezocht, bleef hangen: hij had genoeg W123’s te koop staan, maar voor dagelijks gebruik zou hij toch een W124 adviseren.
Langzaam maar zeker begon ik echter steeds meer te zien in W124 of W201: roest-bestendiger, als youngtimer ook klassiek aan het worden, en in de mix van comfort, zuinigheid en duurzaamheid waarschijnlijk het beste wat Mercedes ooit gemaakt heeft.
Op de één of andere manier vind ik de W201-serie sympathieker aandoen dan de W124: minder patserig of zo. Dus daar ben ik uiteindelijk voor gezwicht. Ik ben nu anderhalf jaar eigenaar en berijder van een 190D 2.5. Een lang gekoesterde droom is daarmee werkelijkheid geworden: eindelijk heb ik mijn oude Mercedes!
