De boel de boel laten, in de Benz stappen en wegrijden naar "nowhere" voor zolang ik er zin in had. Waarom? Gewoon omdat het kan.
Ik gooide wat kleren, een slaapzak en een fles whisky in de kofferbak en tankte Bloody Mary af.
Mijn vrouw vroeg: "Maar wanneer ben je terug dan?" Ik had geen idee, in ieder geval een paar dagen onderweg, misschien een week, misschien meer.
Gewoon ik, de 'long and winding road' en mijn Benz. Bestemming onbekend.
Al een eindje onderweg maakte ik een foto van mijn KM stand:
- start.jpg (286.69 KiB) 3235 keer bekeken
Oorspronkelijk reed ik naar het zuiden in de richting van België met het vage plan in mijn hoofd om de Benz ergens in de bossen te parkeren en een lange tocht te gaan hiken dwars door de heuvels en de donkere wouden van de Belgische Ardennen en de nacht door te brengen onder mijn slaapzakje in Bloody Mary.
Echter naarmate ik dichter bij België kwam begon de hemel harder te wenen. Het water kwam met bakken de lucht uit, de snelheid van het verkeer op de snelweg zakte naar 60 km per uur.
Ik stopte op een parkeerplaats en bekeek op mijn smartphone de weerkaart. Centraal Europa: regen, regen en meer regen.
Misschien had ik dat thuis al wat beter moeten uitzoeken.
Echter zo snel laat ik me niet ontmoedigen en uit ervaring weet ik dat aan de kust regenbuien en bewolking nog wel eens kunnen verwaaien en dat het daar juist mooi weer kan zijn. Ik stuurde Mary naar het zuidwesten, in de richting van de Belgische of Franse kust.
Ik miste een afslag richting Ostende dus reed ik verder naar het zuiden. Uit de verhalen over WWII wist ik dat Cap Gris Nez mooi moest zijn (als je tenminste niet beschoten werd) dus stelde ik mijn navigatie daarop in.
Ik bleek gelijk te hebben. Aan de kust hield de regen heel even op en kon ik het volgende plaatje schieten.
- 20130517_212510.jpg (246.23 KiB) 3235 keer bekeken
Vlak daarna zette ook daar de hemel de sluizen weer helemaal open en ik besloot door te rijden. Misschien zou het weer zuidelijker opknappen.
Het werd donkerder en de regen kletterde nog steeds op mijn voorruit toen ik op een "air" ergens in 'the middle of frikkin nowhere' mijn Benz parkeerde. Ik was een eenzame auto op een verder lege parkeerplaats.
Op mijn radio speelde een droevige blues en ik opende mijn fles 20 jaar oude The Glenlivet. Ik dronk een paar glazen en de vermoeidheid maakte zich van mij meester. Onder het niet aflatende geratel van de regendruppels op mijn dak stelde ik mijn stoel zo ver mogelijk achterover en trok ik mijn slaapzak over me heen.
Ik werd de volgende dag gewekt door, wederom, het geratel van dikke droppels die klonken alsof ze deuken in het dak van Mary sloegen. Het was opgehouden met zachtjes regenen.
Somber keek ik naar buiten en startte de Benz.
"Misschien gewoon verder naar het zuiden..." mompelde ik en reed de snelweg op.
Kilometer na kilometer verdween onder de banden van Mary. het glooiende landschap van Frankrijk was maar moeilijk te zien door de sluiers van hemelwater. Ik had de navigatie ingesteld op Poitier, omdat dat de enige plaatsnaam was die me te binnen schoot en die in de richting lag die ik op wilde gaan.
In de buurt van Poitier zag ik een bord langs de kant van weg die aangaf dat er een middeleeuws kasteel te bezichtigen was. Ik ben dol op middeleeuwse kastelen dus ik volgde de bordjes die me de weg wezen naar dit imposante bouwsel. Na een heuvelachtig slingerweggetje hield de weg op bij een gesloten gietijzeren hek waar een verregend bordje mij in het Frans duidelijk maakte dat het kasteel "wegen omstandigheden" gesloten was.
Ik keerde de Benz en keek mistroostig naar de enorme plassen water in de gaten van de weg en googlede de actuele weersverwachtingen, een kaart van Europa doemde op.
Van de straat van Gibraltar tot Noorwegen was Europa bedekt met donkergrijze wolkjes waar veel druppeltjes uit kwamen. Sommige wolkjes hadden zelfs bliksemschichtjes. In tekst stond er onder: "Deze buien en dit wisselvallige weer kan voor heel Europa de hele week aanhouden, het is uitzonderlijk dat heel Europa onder hetzelfde wolkendek verscholen gaat..".
Ik stelde mijn navigatie in op "thuis" en was dezelfde nacht om 02:00uur weer thuis.
Aan de hand van mijn kilometer teller concludeerde ik dat ik in anderhalve dag bijna 2000 km had gereden.
2000 kilometer in de stromende regen.
In ieder geval is Bloody Mary waterdicht, dat weet ik nu zeker.
- end.jpg (245.17 KiB) 3235 keer bekeken
SitemapIndex