Dag Benzers,
nu ik een 190D 2.5 heb, stel ik me maar eens voor: Klaas de Vries, nickname 'Kever' omdat ik een Volkswagen Kever 1300 uit 1966 heb, naast een Audi 80 Avant 1.9 TDI uit 1995 met inmiddels 412.000 km op de klok (wie de verhalen over die auto' s interessant vindt, kan ze lezen op 'Myreview' en 'Myreview Klassieker' op de site van Autoweek).
Wat Mercedes betreft, hoewel ik van huis uit VW-Audi-liefhebber ben, reisde ik ooit, medio jaren '90 in 10 dagen ruim 4000 km door Europa in een Mercedes 190D, helemaal diep Roemenië in en weer terug. Na afloop van de reis was ik zwaar onder de indruk van die Mercedes, met name van de rust die de auto uitstraalt en de fascinatie van de ster op de voorplecht. Toch was ik er toen nog niet aan toe, ook vanwege het toen nog foute imago van het merk en de gigantische aanschafprijzen.
Bij toeval kocht ik ergens rond 2004 een oldtimerblad voor in het vliegtuig met een reportage over twee Mercedessen van het bedrijf van Eric Breed in Schagen: een mooi verhaal met prachtige foto's van een 'mimosengelbe' W123 230 en een 'pajettrode' 280 TE: wat een wagens! Op dat moment sloeg het virus toe: ooit wilde ik een keer zo' n klassieke Mercedes.
Een andere ervaring die invloed had: jaren later reed ik zelf in een Passat VR6, een vriend in een Golf VR6 en een andere vriend in een 190 2.6 E. Laatstgenoemde auto was veel betrouwbaarder en had aanzienlijk minder onderhoudskosten, al reed hij wel veel minder km's en roestte hij iets meer. Ook die ervaring wees richting Mercedes.
Haast had ik zeker niet: mijn Passat Variant VR6 GT op LPG moest eerst de 10 jaar maar eens vol maken (hetgeen in 2008 bij km 423.000 het geval was) en de toen nog thuiswonende kinderen vervoeren. Jarenlang heb ik dus op mijn gemak rondgekeken naar en alles gelezen over W114/115 en W123. Doel was ooit een auto voor dagelijks gebruik. Al gauw werd duidelijk dat het dan een diesel zou moeten zijn, vanwege de betrouwbaarheid en de 'unkaputbare' techniek (zoals de Duitsers zo mooi zeggen). Goede W115' s zijn haast niet meer te vinden. W123 is nog echt klassiek, met mooie ronde vormen en veel chroom. Ik raakte langzaam maar zeker wel wat afgeschrikt door alle verhalen over de roestgevoeligheid van deze serie - inmiddels wist ik door mijn Kever wat roest allemaal kan doen. Daar kwam bij het brandstofverbruik van de W123: 25.000 á 30.000 p/j afgezet tegen de huidige prijzen, dat wordt wat aan de hoge kant. Ook een opmerking van Erik Nijkamp, wiens bedrijf ik een keer bezocht, bleef hangen: hij had genoeg 123's staan, maar voor dagelijks gebruik zou hij toch W124 adviseren.
Zo ging de zoektocht verder. Qua motoren werd me inmiddels duidelijk dat het wel een vijf- of zescilinder moest worden. Ik ben daar verzot op, het geluid en de loop zijn geweldig. Ik heb jarenlang met Audi 5-cilinder-motoren gereden, die in de jaren '80 ook Passats gelepeld werden: verrukkelijk. Sindsdien ben ik verzot op het geluid van een vijfcilinder. Verder wil ik met het oog op caravan trekken voldoende trekkracht. Heb nog een tijd gedacht over een W123 300 D, ook wel een paar mooie gezien die dan snel weer weg waren. Langzaam maar zeker begon ik echter steeds meer te zien in W124 of W201: roestbestendiger, ook klassiek aan het worden, en in de mix van comfort, zuinigheid en duurzaamheid waarschijnlijk het beste wat Mercedes ooit gemaakt heeft. Toen ook nog het spook van de kilometerheffing opdoemde en de vrijstelling van wegenbelasting bevroren werd op 31-12-1986, stond mijn besluit vast: het zou gaan tussen een 250 D, 300 D of 190D 2.5 van vóór 1987 met als enige must een schuifdak.
Inmiddels las ik alles over de verschillen tussen de vijf- en zescilinder diesel. Zescilinder heeft een nog mooiere loop maar verbruikt flink meer diesel. Vijfcilinder is zuiniger, heeft die fraaie roffel en ik las veel verhalen over de duurzaamheid ervan, een paar hebben zelfs meer dan een een miljoen kilometers gelopen. En: die 250 D wordt ook in de 190-serie geleverd!
Op de één of andere manier vind ik de 190-serie sympathieker aandoen dan de W124: minder patserig of zo. En het voordeel van een zwaardere diesel in een lichtere auto met vergelijkbare kwaliteit sprak me ook aan. Bijkomend voordeel: standaard 5-bak.
Conclusie: het zou een 190D 2.5 van vóór 1987 worden.
Tijd en ervaring om zelf in het buitenland te gaan zoeken heb ik niet. Dus zou ik de zoektocht beperken tot de drie of vier Mercedes-oldtimer-bedrijven met de beste reputatie: je betaalt ogenschijnlijk wat meer bij de aanschaf, maar met historie erbij weet je wat je koopt en je hoeft geen zak met geld achter de hand te houden voor reparaties achteraf. Kortom, die hogere aanschafprijs verdien je terug. Een andere optie was nog er één te vinden op dit forum: heb hier twee mooie te koop zien staan, maar helaas beiden van na 1986. Een mooie 'magnetitblaue' geprobeerd bij een bekend bedrijf in Westervoort: volgens mij een eerlijke handelaar, maar bij de auto zelf had ik geen goed gevoel.
Uiteindelijk weer bij Erik Nijkamp in Vaassen terecht gekomen (hij heeft veel moois staan) en daar geslaagd.
Een 190D 2.5: 'arcticweiss' 2-1986, als Jahreswagen 23 jaar geleden gekocht door Herr Butscher uit Bad Waldsee, Zuid-Duitsland, 16 jaar alleen 's zomers gebruikt, 148.000 km, smetteloos lichtbeige stoffen interieur, nooit in gerookt, middenarmsteun voor en achter, hoofdsteunen voor en achter, elektrisch schuifdak, getint glas, elektrisch verstelbare rechterbuitenspiegel, trekhaak, radio-cassette. Tijdens de proefrit bleken er ook nog vier goede winterbanden in de kofferbak te liggen. Wel wat kleine gebruiksspoortjes, maar die zie je alleen met een vergrootglas. Auto is afgeleverd met APK en onderhoudsbeurt: alle olieën en filters, verse remvloeistof, nieuwe remschijven achter en remblokken rondom, hardyschijf, nieuwe geluidsmat onder de motorkap.
Foto's van de auto - in ongepoetste staat - zal ik later plaatsen.
ik heb mijn 190D (4cilinder) gereviseerd, en kwam slechts hele lichte gebruikerssporen tegen dus jij hebt nog heel veel zorgeloze km's te gaan!
SitemapIndex