W201Club.nl

Beste Benzers,

Pech onderweg.

Een topic waar jullie je verhaal annex avontuur kunnen opschrijven wat je in het verleden of recent hebt meegemaakt, wat te maken heeft met de pech onderweg.

Pech onderweg komt eigenlijk nooit uit maar, als het je over komt moet je het moment nemen zoals het is! Tegenwoordig hebben we bijna allemaal een GSM om afspraken af te bellen of het thuis front te laten weten dat je met pannen staat. En niet onbelangrijk je hoeft het pokken eind naar de praatpaal van de ANWB niet lopen, want, je kan gelijk met de GSM de ANWB inschakelen.

Tegenwoordig hebben we zelfs mobiel internet zodat je in iedergeval email kunt beantwoorden en eventueel op het W123 forum kan melden dat je met pech staat! Mischien woont er een lid in de buurt met reserve onderdelen in de schuur zoals Wiebren! Maar ja dan moet wel in de buurt van Sneek met pech komen te staan haha,..

Pech onder weg romantiseer ik wel een beetje.
Vroegah, toen stopte men als je met pech langs de kant van de weg stond! Sleep kabel er achter en je werd naar ene garage, huis of benzine pomp gesleept. En dan werd vaak de gevaren driehoek vergeten die men braaf 30 passen achter de wagen had neergezet!
Tegenwoordig, raast iedereen boven de maximumsnelheid langs je heen en moet Rijkswaterstaat een rijstrook afkruisen, omdat men anders de vouwen uit de broek rijd van de ANWB wegenwachter.

Vroegah, kon je gewoon met regen in de wagen blijven zitten.
Tegenwoordig, moet je achter de vangrail staan, als is het hondenweer.

Vroegah kon je met een panty met enige improvisatie een kapotte V-snaar repareren.
Tegenwoordig komt men met een diagnose computer om uit te lezen dat de V-snaar/multiriem is gesprongen.
En dan krijg je het antwoord: Meneer ik heb de juiste apparatuur niet ik moet u naar de dealer afslepen!

Benzers, schrijf je avonturen op, zodat we terug kunnen kijken wat vroegah leed was en waar je hopelijk nu om kan lachen.

Succes met het schrijven van jullie verhaal! ( hoeft geen Mercedes-Benz te zijn natuurlijk)

Ik heb er nog wel een paar in petto, alleen ik moet nu verder dus dat laat nog even op zich wachten.

Eigenlijk was pech onderweg vroegah veel leuker!

Groet, Arno

1 [img size=800]http://www.w201club.nl/images/fbfiles/images/Image001-9651d492126a08b97d63570fe5e629b3.jpg[/img]

nou komt ie dan.....


Ooit ergens in 1994 bij mijn broer in zijn eerste auto een citroen bx, als jongen van toen 14 met hem meegeweest naar duitsland, ongeveer ter hoogte van rheine de motor aan de kook, het was slechte weer ( pech gebeurd nooit met mooi weer).


langs de A1 slootwater in de radiateur gedaan.


Mijn broer hevig gefrustreerd smeet het kofferdeksel ietwat agresief dicht,....met als gevolg uit de scharnieren!


Franse topkwaliteit...


toch maar hortend en stotend naar een benzine station om de ADC laten komen.

Dit was voor een eenmalige fout sindsdien heeft hij altijd trouw volkswagen gereden tot ongeveer een paar maanden geleden zijn eerste 190 voor de deur stond.



onvergetelijk aspect aan de bx was dan weer wel het oppompen van de vering zo hij moeiteloos wegopbrekingen kon nemen...

Ik heb het zelf 1 keer gehad dat ik uit oostenrijk kwam met slecht weer [veel sneeuw] en in 1 keer deed de ruitenwisser het niet meer .bleef mooi midden op het raam staan. gloeiende gloeiende . bleek het mechanisme vast te zitten . kon nog op een parkeer plaats komen waar ik het mecanisme door de vergrendeling heen trok en er een korter wisserblad heb opgezet zodat ik door naar huis kon rijden . heeft alles bij elkaar ongeveer een uur gekost ,maar ik kon weer verder en 1 keer onderweg de accu stuk [hield geen stroom meer ] dus moest ik een nieuwe accu kopen ,maar wel origineel Mercedes en bij een mooie dealer ze hadden van de smart tot de actros staan dus dart was ook wel weer leuk om te zien en uiteindelijk viel de prijs ook erg mee omdat ik de accu zelf heb geplaatst 60euro dus alle lof voor Mercedes duitsland erlangen sud grt hans Mercedes

Hahaha, mooie verhalen allemaal!

ik heb ook 1 keer stil gestaan met de Benz, en dat is eigenlijk mijn eigen stomme schuld, maar net wat je zegt, pech onderweg komt nooit uit!

Reed terug uit rotterdam, en tijdens een scherpe bocht naar links viel mij toevallig op dat mijn olielampje even ging branden.. Dit kon wel kloppen want was al dik veel kilometers geleden, en de motor was toen nog niet gereviseerd, en verbruikte af en toe wel wat!

Nadat ik de snelweg opdraaide het gas flink ingetrapt, nee stomweg van rotterdam vandaan helemaal onderin getrapt, en reed toen continu 160Km/h (harder ging ie toen niet!) Vlak voor de afslag dat je normaal los laat, werd ik ineens in mn stoel gedrukt, nam en kijkje op de snlheidsmeter en draaide toen accuut mijn contact om! Dik boven de 180km/h!! in mijn achteruikijkspiegel 1 grote witte walm! de auto wilde maar niet uit, gelijk naar de vluchtstrook gestuurd en elk grassprietje verteert gescholden

Vervolgens mijn vader gebeld met de droge opmerking *Pa, het onmogelijke is mogelijk geworden, Mn 190 is naar de donder*

Met als antwoord, dat ik mn kop moest houden en vertellen waar ik stond Hij heeft me weggesleept naar z'n werk, olie bijgevuld en gestart zonder te gloeien... ongelooflijk kon gewoon naar huis rijden
uiteraard liep de auto daarna veel beroerder, dit is echt funest voor je motor! al met al weer een ervaring rijker.

Heb zelf al het één en ander meegemaakt met pech onderweg.

Hiervoor heb ik een Golf II gehad uit 1992, waar ik een keer 600 meter voor de benzinepomp bij Hazeldonk (grens met Belgie en daar ±10 cent goedkoper vandaar) strandde zonder benzine haha. Ik had aangenomen dat er nog wel een 'reserve tank' was als mijn metertje laag stond, maar dit bleek niet het geval. Toen maar die paar honderd meter gelopen, jerrycannetje gehaald en ik kon weer verder tuffen.

Met de Benz toch iets vervelenders meegemaakt. Toen ik hem net een maandje had, dacht ik dattie het wel zou trekken naar de alpen in frankrijk (in februari), de Golf had me immers ook al eens naar Parijs gebracht. Met 2 vrienden vol goede moed (en de hele achterbak vol bier en pizza's) op weg. Bij Maastricht gaf de Benz er echter al de brui aan. Ik had al een tijd last van kromme remschijven, maar had nog niet de tijd gehad deze te vervangen. Bij Maastricht was er echter geen remmen meer aan, een van mijn reisgenoten maakte me wakker midden in de nacht: 'ik denk dat er iets niet goed is'. Gestopt bij de benzinepomp en ik achter het stuur: de bedrijfsrem deed het amper, plus een hoop gebonk. Rustig maar onder aan een afrit gereden en de ANWB gebeld. Die keek een paar keer, en schrok toen heel erg en was blij dat wij zo snel gestopt waren. Mijn linker voorwiel stond helemaal scheef, het lager naar z'n schrootje.
Zonder optie op vervangend vervoer, kreeg deze vriendelijke man van de ANWB het toch voor mekaar dat ik in een leenauto gratis naar huis kon rijden en mijn auto helemaal naar harderwijk gesleept werd. Toen de eerste reperatie aan de Benz uitgevoerd! (de wintersport zat er niet meer in ivm de kosten)
Het bier en de pizza's hebben we later nog veel plezier van gehad!

Mannen,

Heerlijke verhalen, ik heb genoten van jullie bijdragen.
Dit is nou precies zoals ik dit topic voor ogen had.
Dat is nou nog eens lekker forum lezen.

Hier onder mijn bijdrage.

Heel lang geleden voor mijn gevoel ik moet een jaar of 6 geweest zijn dus rond 1972 speelt dit avontuur zich af! Het 1e pech geval wat ik ooit mee maakte.

Mijn vader een vervend OPEL rijder had zich een Ford Cortina aan laten smeren. En de gene van de ouderen onder ons kunnen zich nog wel herinneren je was een Ford man, of een OPEL man!

Dus dat huwelijk met de Ford Cortina was gedoemd te mislukken. Zondag de enige dag dat mijn vader vrij was, gingen we er op uit met de nieuwe Ford Cortina die we nog maar een paardagen in bezit hadden. En de rit strande bij het kleinpolderplein te Rotterdam. Wat er precies aan de hand was weet ik niet meer. Het gevolg was wel dat alle 4 de wielen niet meer wilde draaien, omdat het torretje het had begeven of niet meer wilde starten.

Mijn vader had een vriend wonen in Rotterdam genaamd Jaap, en Jaap kwam met een OPEL de Ford Cortina wegslepen. Ome Jaap ( Zo noemde je vroeger de vriend van je vader. ) heeft ons thuis gebracht. De Ford is in Rotterdam gebleven en mijn vader kocht de week er op weer een OPEL Rekord 1700 Coupé , groen van kleur en het kenteken was zo mooi dat ik het noot meer vergeet 59-59-ES.

Dit was mijn eerste Pech ervaring en nooit gesnapt waarom mijn vader zo’n hekel aan Ford had?

Tot het volgende verhaal groet, Arno

Haal de R weg in het word ford en je weet wat JE OVERHOUD gt hans

Beste Benzers, ben er eindelijk voor gaan zitten om mijn eigen ervaring op te schrijven,

Deel 1,

Mijn 1e auto, mijn 1e vaste vriendinnetje en mijn 1e pechgeval!

We praten over 1984 ik 18 jaar en net mijn rijbewijs! Nog de ballen verstand van auto’s had alleen nog maar aan Kreidlers en Zündapps gesleuteld.

Mijn 1e auto een Austin Mini 850 uit 1976 gekocht voor teveel geld F 750,- gulden langs de weg waarvan er vroeger in Den Haag hele doorgaande wegen mee volstonden. Auto’s met briefjes op de ramen, Te Koop z.g.a.n. , Rijd als nieuw, nieuw dit en dat er op enz, enz…. De tijd voordat er Marktplaats was.

Hoe rot de wagen ook was ik was er trots op en dat je onder de matten oude kranten tegenkwam en daar onder gewoon op straat kon kijken deerde me niet.

Daar gaan we dan je 1e vaste vriendin met de auto naar huis brengen. Hond mee altijd gezellig op de terugweg van. Ik woonde nog in Den Haag bij mijn ouders in het Zeeheldenkwartier en mijn meisje in Zoetermeer. Dus altijd een leuke trip voor iemand die net zijn rijbewijs heeft.

Meisje thuis afgeleverd en terug naar Den Haag tot op de A12 onder het boord Nootdorp de Mini 850 tot stilstand kwam met een Bwuhhhhh,…… Had hij wel vaker las van. Even wachten en dan deed hij het wel weer. Maar ja dood moe van het weekend deed ik op de vluchtstrook maar even een oogje dicht en viel in slaap.

Tot op het moment dat mijn hond een echte "Kliko Terriër" alarm sloeg, met met zijn tanden tegen de ramen zat grommend en blaffend de Mini 850 met zijn baasje aan het verdedigen was. Ik deed mijn ogen open en er stond een grote Neger gebukt voor het rechter portierraam. En dat in het donker ik schrok zo dat ik met mijn hoofd het dak raakte! Hahaha,….


De neger begreep het wel, en zij rustig man ik dacht dat je niet goed was geworden! Ik lag natuurlijk levenloos te slapen op de vluchtstrook! De Neger was op de fiets en het fietspad ligt pal aan de andere zijde van de vluchtstrook en vangrail. Hij zij wel even door te fietsen naar de Praatpaal en de ANWB te waarschuwen. Ik bedankte hem en hebben nog gelachen dat ik zo van hem schrok.

Naar een kwartier nog geen wegen wacht maar stopte er een Ford Taunus 2,3 Ghia. E nwie stapte daar uit? Theo van der Steen een echte rokken jager die verkering met mijn nichtje had gehad. We kenden elkaar, en hij zij teleurgesteld! Meestal zit er een lekker wijf in ene Mini dus dacht ik stoppen kom jij daar uit hahaha,….

Sleepkabel aangehaakt en naar huis gebracht. Wat achteraf bleek was dat de rotor, verdeelkap en puntjes totaal waren opgebrand!

En dan te bedenken dat mijnW123 250 Petrolgrun ergens in Duitsland net aan het begin van dat jaar was afgeleverd!

Spoedig Deel 2.

Groet, Arno

1 [img size=320]http://www.w201club.nl/images/fbfiles/images/mini_850.jpg[/img]

aah, de goeie ouwe tijd! Toen je nog mocht schrikken van negers en het woord rokkenjager nog tot het vocabulaire van de jeugd behoorde.

Prachtig verhaal.

Vroegâh:

Vroegah,.....ja vroegah!
VROEGAH!
Vroegah reden duh trènen op tèd.
Vroegah waren tietuh nog echt.
Vroegah had ik un wasbôhd, nu un zwemband.
Vroegah had je gein BOB, je zoâp je gewoân klem.
Vroegah ginguh we niet zo vaak stemmen.
Vroegah was sex nog vies en duh lucht nog schoân.
Vroegah was eâh nog liefduh op ut eiâhrstuh gezicht...nu is eâh plastiese
chirurgie en kan je niet echt meiâh spreken van un 1e gezicht.....
Vroegah was duh shoarma wel gewoân van 1 soâht vleis.
Vroegah kon je nog gewoân met sneiuwballen gauien. Tegenwoâhdig schietuh ze je gelèk neiâhr.
Vroegah waren duh krattuh bieâh nog van hout... en moès je doâhzuipen om duh kachel aan tuh houden.
Vroegah toen duh koe nog brak en ut touw weg liep.
Vroegah heittuh hè Sandeâh tegenwoâhdig heit hè Sandra.
Vroegah toen geluk nog heil gewoân was.
Vroegah kon je nog 'n bakkie pleur krègen in duh koffieshop.
Vroegah sprongen mensen VAN flatgebouwen nu VLIEGEN ze eâhrin.
Vroegah was (Big Brotheâhr) Kelly nog Keis.
Vroegah hadden we nog hardweâhrkenduh ambtenaren.
Vroegah heittuh un Twix nog gewoân un Raideâh en M&M's waren Treits.
Vroegah hoefduh je nog niet zoveil geschiedenis tuh leâhren.
Vroegah toen kindeâhren ut nog niet zo druk hadden.
Vroegah was ut bieâh nog goedkoâp.
Vroegah toen we voâh un loempia nog nâh Vietnam moesten.
Vroegah toen Michael Jackson nog un negâh was met un neus!
Vroegah haalden we duh bolleties gewoân bè duh bakkeâh en niet op duh Antillen.

Vroegah.... toen duh kraties nog geil waren......
Vroegah had je gein coveâhrs, toen schreven ze hun muziek nog zelf.
Vroegah had je niet zoveil vèlighèd, mâh had gewoân iedeâhrein nôhmen en waâhrden.
Vroegah kwam duh SRV gozâh je lege kraties bieâh nog halen, nu mot je zelf
sjouwen.
Vroegah heittuh duh eitsjnt Wout nu wôhdt hè wout genoemd.
Vroegah kon je nog gewoân Pannenkoeken eten.
Vroegah gebruiktuh je un veteâh voâh je schoenen, nu voâh voâh je reit.
Vroegah dronk men nog bieâh en gein breizah.
Vroegah had je nog duh gulden, nu hep je duh pleuro.
Vroegah wist men helemaal niet wat dartuh was nu ken niemand meiâh wachtuh tot duh eiâhrstuh weik van januari.
Vroegah kon je nog voâh un geiltje kacheltje lam wôhden.
Vroegah dronk je gewoân lekkeâh un bakkie pleur met un grotuh sprits,
tegenwoâhdig mot je minimaal un Senseo Crema hebbuh om eâh bè tuh hôhen
Vroegah speilduh ADO nog in duh eâhredivisie! Volgend jâh is ut weiâh net als
Vroegah!
Vroegah is nauìt grappig.
Vroegah was duh mist nog zo dik, dat je je fies eâh tegenaan kon zetten.
Vroegah zatuh eâh nog 7 in un sixpack.
Vroegah bezôhgduh Barney nog post.
Vroegah moès je kâugels zelf ophalen. Nu wôhden ze met duh zôhg bezôhgd.
Vroegah had Ajax gein goèe voetballeâhrs. Nu nog steids niet!

De_Rode_barones_logo-7e363edd45e8e7b6e5d61f8fd03c9042.jpg (57.86 KiB) 2946 keer bekeken

Ik ben wat ouder als de meeste forumleden en daardoor kennen velen waarschijnlijk de auto die mijn eerste bezit was niet.
Ik kocht hem bij een autosloperij, en ik kocht hem vooral omdat hij nog kon rijden.
Het was een Simca Aronde met een 4-cylinder motortje van 1100 CC.
Er zaten wel wat roestgaten in, maar die kon ik zelf wel in orde maken, dus kocht ik bij dezelfde sloper een spatbord van een andere Simca, waar ik stukken uitsleep om de roestgaten in de spatborden van mijn aanwinst mee dicht te lassen...
Ik was een jaar of 19, en mijn meisje (waar ik een paar jaar later mee trouwde) was nog meer verliefd op mij omdat ik een echte auto had!
Het ding zoop benzine, maar dat was niet zo heel erg, want het kostte toen nog maar een fractie van het huidige bedrag wat je voor de benzine moet betalen!!
We reden er mee naar familie die ver weg woonde (150 km of zoiets) en die waren dan ook zeer verbaasd dat wij een echte auto hadden.
Er werd heel wat aan gepoetst en gesleuteld, en vooral de buurtbewoners keken hun ogen uit, dat er bij hen in de straat een auto stond die van iemand was die ook in hun straatje woonde!
Ik heb het zo'n jaar of drie volgehouden met de Aronde, toen mijn oog viel op een Renault Fregate...
Een enorme bak, die ook bij een sloperij te koop stond en ik kon zelfs mij Simca inruilen waar ik hetzelfde bedrag voor kreeg als wat ik ervoor had betaald!
Nu konden mij n ouders ook mee als we een lange rit gingen maken, want in de Simca was het wel erg krap achterin.

VERVOLG
Zo was ik dus aan mijn Renault gekomen, en ik moet zeggen dat het een geweldige auto was!
Degelijk, reed geweldig goed vergeleken bij dat Simca'tje en een zee van ruimte...
Toch was er ook wel een nadeel, want op een zeker moment kwam ik er achter dat er witte rook (waterdamp) uit de uitlaat kwam en ik reed niet op LPG, dus het moest een andere oorzaak hebben...
Peilstok er uitgetrokken en ook daar zaten waterdelen bij, dus de conclusie: Koppakking lekt aan de binnenzijde.
Kop gedemonteerd, laten vlakken, nieuwe koppakking gehaald en bij een oude schoolvriend wiens vader een garage had een momentsleutel geleend en de zaak keurig gefikst.

Na lang zeuren van mijn oudste zus leende ik de Fregate een keer uit, maar dat was dan wel de eerste en ook meteen de laatste keer!
Ze kwam terug met een flinke schade. Door ergens van te schrikken was ze de macht over het stuur verloren en tegen een lantaarnpaal aangereden! Spatbord en koplanp aan diggelen en ze was nog scholier, dus had geen geld om de schade te betalen.

Gelukkig was er bij een sloper een goed spatbord te vinden en ook een andere koplamp was geen probleem. Alleen klopte de kleur van het spatbord niet, want de auto was donkergroen en het vervangende spatbord grijs! Geen gezicht natuurlijk, dus ik besloot om het plan (wat ik al langer had) nu meteen maar ten uitvoer te gaan brengen en mijn statusblik te laten overspuiten.
De voorbehandeling deed ik zelf, maar spuiten had ik geen kaas van gegeten, dus dat deed een collega, die een 'spuitschuur' had.

Omdat ik hem vaak hielp met klussen in zijn huis hoefde ik het werk niet te betalen, maar ik moest natuurlijk wel de verf kopen...
Zo ging ik dus op een mooie zondagochtend mijn eigendom weer ophalen, want de vrijdag en zaterdag daarvoor had de metamorfose plaats gevonden.

Zo kreeg ik dus een 'nieuwe' Fregate, want hij was nu wit en iedereen zei: WEER een andere auto?
Achteraf had ik spijt van de kleur, want met een witte auto blijf je wel wassen en poetsen!
In elk geval was ik weer helemaal gelukkig en het gezeur van mijn zus was ook afgelopen.

Toch kwam er weer een ander euvel om de hoek kijken, want met een mooi weekend toerden we naar familie in Hilversum, en onderweg merkten we dat de richtingaanwijzer naar beide kanten niet meer werkte.

Het was toch warm weer, dus mijn vader die naast me zat draaide het raampje open en gaf met zijn arm richting aan en ik deed hetzelfde aan de linkerkant.
Meteen was er ook nog een ander probleem bijgekomen, want als ik naar links moest gaf ik wel netjes richting aan met mijn arm uit het raam, maar ook ging de toeter dan. Grote hilariteit dus, met deze dubbele waarschuwing, van: PAS OP IK SLA AF NAAR LINKS!

In elk geval kwamen we zonder verdere problemen in Hilversum aan, en de week daarop een sloopschakelaar gehaald en gemonteerd. Het ging niet zo erg gemakkelijk, want de schakelaar was gebroken en door het draaien aan het stuur waren er stukken bakeliet bij de bedrading gekomen, die daardoor ook was beschadigd. Dat was dan ook achteraf gezien de reden dat er 'automatisch' werd getoeterd als ik linksaf ging.

Gelukkig ben ik tamelijk handig met soldeerbout en testlampje, zodat met een zaterdagje klungelen alles weer up-to-date was...

VERVOLG
Een goed jaar daarna kreeg ik weer de autokriebels en deed ik de Fregate van de hand en kocht een 'brilletje'
Voor de mensen die ze niet kennen, dat is een Volkswagen Kever met een achterruit met een spijltje er in.

Inmiddels was ik al aardig een 'autofreak' aan het worden, want ik reed ook motor, maar daar kon ik helaas niet zo heel erg vaak gebruik van maken, omdat we inmiddels een gezinnetje hadden...
De auto was het dus wel helemaal en door een constant geldgebrek moest ik het meeste wel zelf repareren, wat ik eigenlijk ook wel leuk vond.

Het 'brilletje' nu, was een leuk ding, maar had helaas wel mechanische remmen, zodat ik bij het maken van een noodstop altijd twee voeten tegelijk moest gebruiken!
Ook moest ik vaak de remkabels bijstellen om nog enigszins veilig te kunnen stoppen...
Dat was natuurlijk helemaal niets, en zo haalde ik van een sloopauto een kompleet hydraulisch remsysteem af, en monteerde dat onder ons VW'tje.

Gemakkelijk gezegd, maar geen eenvoudige klus zonder ervaring van een dergelijk karwei!
Ik maakte o.m. nieuwe stalen leidingen naar de achterwielen en kocht nieuwe remslangen, omdat de leidingen van de sloopauto niet bepaald in goede staat waren!

Uiteindelijk na een flink aantal uurtjes prutsen was het karwei tot een einde gebracht, en kon ik remmen als met een echt auto. Later monteerde ik ook nog een rembekrachtiger, wat nog een veel beter remresultaat gaf!

Omdat ik mijn auto en/of motor ook voor mijn werk gebruikte en ik steeds meer kilometers daarvoor ging maken, moest ik uiteindelijk af van de 'honderd gulden auto's' en moest ik wat meer geld gaan uitgeven om een wat meer komplete auto te kopen.

Het 'brilletje' werd verkocht en er kwam eenzelfde kever van een wat recenter bouwjaar, dus zonder bril. Meteen maar een gastank gekocht en achter de rugleuning van de achterbank gemonteerd en stiekum (zonder extra belasting te betalen) op LPG gaan rijden.
Dat scheelde een heel stuk aan kosten, dus kon ik wat meer sparen voor een opvolger.

Het werd niet meteen een duurdere auto, maar een defecte kever voor een habbekrats.
Inmiddels was ik het kevertje aardig gaan kennen, en zo had ik meteen door wat het mankement was.
Ik bleef dus in mijn dure groene kevertje rijden en mijn werkzaamheden verrichten en op de vrije momenten ging ik aan de slag om de andere in orde te maken.

VERVOLG
Het euvel van het opknapproject was duidelijk: De carburator was bevestigd op een aluminium spruitstuk, waarvan de schroefdraad dol gedraaid was en daardoor de motor valse lucht trok.

Nu had mijn schoonvader een revisiebedrijfje voor scheepsmotoren, en hij was een ster in het lassen van aluminium, wat ik niet machtig was...
Ik kreeg hem zover dat hij het spruitstuk voor mij in orde maakte voor het bevestigen van twee carburators, zodat voor elk paar van twee cylinders een carburator gemonteerd kon worden.
Op deze manier probeerde ik wat meer PK's uit het 1200 CC boxertje te krijgen en dat lukte aardig.
Het was geen racemodel geworden, maar de power bij het optrekken was wel fenomenaal, en het brandstofverbruik navenant...

Ik scheurde er met dat ding dan ook lustig op los, totdat ik een onfortuinlijke bromfietser op de neus kreeg die zo dom was om over te steken toen ik aan kwam rijden.

Grote paniek natuurlijk! Man in het ziekenhuis, bromfietsje totall loss en de kever heel veel schade.

Gelukkig was de man verzekerd (was toen niet verplicht) dus ik kon met de centjes die ik van de verzekeraar kreeg de zaak weer oplappen.
Toch heb ik het monstertje (zoals ik hem altijd noemde) daarna maar verkocht, want ik vond toch het verbruik van het Duitse ding wel erg hoog, en bovendien waren er liefhebbers genoeg voor zo'n 1200 CC ding met zo'n acceleratie...

Zodoende hield ik alleen nog maar mijn groene kevertje over waar we heel veel plezier aan beleefden.
Toen er een derde kind bijkwam was ook het kevertje te klein geworden en ruilde ik hem om voor een Citroen ID19.

Ik moest er wel wat roestschade bij op de koop nemen, maar dat kon ik goed de baas, dus hield ik er een perfecte, snelle, zuinige en zeer comfortabele auto aan over.
Het reed geweldig goed en altijd te hard...
Zelfs mijn vrouw zat altijd boven de maximum snelheid te rijden, hetwelk ze voorheen met de andere auto's nooit deed!
Gelukkig werd er niet zo vaak gecontroleerd op snelheid, want flitspalen, laserguns e.d. waren toen nog niet aan de orde.
Alleen moest je oppassen voor de witte Porsches waar de rijkspolitie toen nog in scheurde.

Schade heb ik nooit gehad met de snoek, maar wel wat reparaties...
Het hydraulische systeem had geroeste leidingen waar ik allemaal nieuwe voor heb gemaakt, en ook de hogedrukpomp moest ik reviseren, althans de kleppen, want die lekten voortdurend.
Merkwaardig dat ik nooit problemen had met de hydraulische voorschakeling (het was een half-automaat).
Toen de uitlaat het begaf heeft mijn schoonvader een volledig rvs-uitlaat gemaakt, waar ik wel blij mee was, want een originele was toen al heel erg duur!

Hoi Karel,

Leuk verhaal!
Ik wacht me spanning af over je pech onderweg verhaal.

@Brouwers, leuk reactie!:cheer:

@ Bassje, Wel on-topic blijven hé?:angry:

Is dit hem nou Karel die Simca?
Ik weet het niet zeker, maar ik denk het niet.
Ik dook ff in de geschiedenis van dat soort Simca's, maar daarin zie ik dat er een 1200 en 1300 CC motor werd gebruikt.
Ik heb me dus kennelijk vergist met de motor. Vermoedelijk was mijn type een 90A, waarin een 1299 CC motor zat.
Datzelfde model bestond ook in 2-deurs uitvoering.
Die van mij was wel blauw in de kleur van jouw voorbeeld, maar dat was een later type.

Karel



1 [img size=800]http://www.w201club.nl/images/fbfiles/images/Image001-5876633262ef0f6cf997d535e569637c.jpg[/img] [img size=800]http://www.w201club.nl/images/fbfiles/images/800px_Simca_Aronde_195x.jpg[/img]

Het ging over nostalgie, dus ik vond dat rijtje van mij er wel bij passen

Leuk verhaal karel wij hebben ze nog verkocht vroeger die aronda,s en elizee,s .leuke tijd was dat grt hans

Deel 2,

Beste Benzers,

We hebben het nog steeds over de Mini 850 uit 1976 en ik ging er mee op pad op een mooie zaterdag avond naar discotheek Loco Motion in Zoetermeer. Dus op en top, op weg daar naar toe tot dat wederom op de A12 ter hoogte van de 1e afrit Zoetermeer de Mini begon te hikken en ik maar gas geven en met horten en stoten kwam ik niet veel verder tot op een gegeven moment de motor in hield bij 100km/u en in eens een KNAL onder mijn stoel van heb ik jou daar! BANG!

Voor mijn gevoel kwam ik omhoog en leek het wel of de bodem er onderuit kwam. En de mini deed weer als van ouds Bwuhhhh en kwam tot stilstand op de vluchtstrook. Dus maar even op de Mini aan de onderkant bekijken en schrok me rot wat ik zag de hele midden demper was op geblazen en leek wel eens zo groot geworden. Na de eerdere ervaringen met deze Engelse kwaliteit weer de rotor en verdeelkap schoonmaken. En hij deed het weer. Alleen met een ander geluid! Het leek in eens wel een rally uitvoering met open uitlaat hahaha,…

Dus maar een nieuwe uitlaat gescoord en kon toen kiezen met en zonder midden demper! Ik heb toen natuurlijk gekozen voor een exemplaar waar alleen een eind demper op zat .

Deze laten monteren en dacht klaar te zijn.

Dus ik met 3 vrienden naar Scheveningen om daar de boel onveilig te maken nou daar zijn we dus ook nooit gekomen hahaha,… Op de van Alkemadelaan deelde in van mijn vrienden mij mede dat er rook uit de bagage ruimte kwam en dat waarschijnlijk de Mini 850 in de fik stond!

Ik dacht zal wel mee vallen maar binnen no time zat de Mini 850 zo vol met rook dat Defensie er jaloers op zou zijn geweest wat betreft een rook gordijn op te trekken. De mist lamp hielp niet want die zat buiten haha,.. dus Mini 850 aan de kant contact uit en met zijn vieren er in paniek uit gesprongen. En eerst een afwachtende houding aangenomen. Toen de rook was verdwenen gingen we op onderzoek uit!

Wat bleek,.. De accu van een Mini zit in de kofferbak en de + pool loopt door de zelfde tunnel als de uitlaat pijp. En die Uitlaat pijp met enkele middendemper was dus niet helemaal recht. Je raad het al door de hitte van de uitlaatpijp ging het isolatie smelten van de + kabel met kortsluiting tot gevolg!
Accupool maar losgehaald. En de hele boel weer kunnen fixen, maar geen avond uit naar Scheveningen.

Groet, Arno

1 [img size=600]http://www.w201club.nl/images/fbfiles/images/mini850.jpg[/img]

Kijk en alleen al daarom ben jij Mercedes gaan rijden want die gaan zelde echt kapot:)

Mannen waar blijven jullie nou, met mooie verhalen?
Ook jullie hebben toch wel eens avontuur gehad?

Ik heb er nog één uit de oude doos, wel wat recenter dan de vorige want, dit avontuur heeft plaatsgevonden in 2004.


Vast op Paleis Soestdijk.

Beste Benzers

Ik had de 3 dagen er voor doorgebracht in Maastricht voor het Nederlands Europees voorzitterschap van de EU in 2004.

Ik was toen de chauffeur van de minister van Economische Zaken Laurens Jan Brinkhorst.
Op de bewuste zondagochtend spreek ik eerst met de 3 motoragenten van de KLPD Driebergen de te rijden route door en de codes: remmen, gas geven, gas minderen door.

De eerste Motor agent werkt als verkenner die de deelnemers op de openbare weg naar de kant loodst en de weg vrijmaakt ( onder begeleiding mag je namelijk nooit stoppen tenzij noodgeval)
De tweede motoragent rijd voor de dienst auto en maakt de deelnemers van de openbare weg er op attent dat ze moeten blijven opletten want als de verkenner die voor uit rijd om kruispunten vrij te houden willen ze vaak weer terug naar de linker rijstrook (die deelnemers aan het verkeer letten niet goed op want, wij rijden zo’n 100 meter achter de verkenner)
De derde motoragent rijd vlak achter mijn dienst auto zodat er niemand tussen kan komen en zo blokt hij de situatie af.
Met nr. 3 had ik echt medelijden omdat de rit van Maastricht zo’n 220 kilometer was en dat in de stromende regen.
Die man rijd dan puur op je achterlichten en het is dus voor ons aller vier een zeer inspannende rit.
Het is dus van een groot belang dat je de rit met elkaar doorbrieft zo dat je elkaar begrijpt.
In mijn oor een dopje waar ik mee in verbinding stond met motorrijder 2, mocht er wat met de minister aan de hand zijn of zijn plannen plotseling mochten wijzigen dan kon ik dat doorgeven en nr. 2 dat weer door de mobilofoon.

Met een kruissnelheid van 150km/u reden we richting Soestdijk met pieken van 180km/u in de regen.

Aan gekomen op het Paleis voor het bekende bordes van de defilé’s bedankte de minister de geweldige motorbegeleiding van de KLPD te Driebergen.
De lakei kwam het bordes af en deelde ons mede dat we ergens anders op het landgoed moesten zijn.

Nu gaat het beginnen:

Ik moest met de BMW E60 530d die niet zo hoog op zijn banden staat door het bos, door diepe sporen rijden.
Ja, jullie zullen het wel snappen ik gleed dus met de bodemplaat over het bospad.
Ik deed de keuze hendel van de 6 bak automaat op handmatig in zijn 2 of 3 om zoveel mogelijk wielspin te voorkomen en dus tractie te behouden.
De BMW E60 530d heeft namelijk 500NM bij 2000 t/min dus, koppel genoeg.

Aangekomen op de locatie op het landgoed Paleis Soestdijk liet ik de minister en zijn vrouw uit de auto stappen en wilde ‘m parkeren tussen de bomen maar, helaas daar kwam de Majesteit ( Leve de Koningin)
Haar chauffeur nam de laatste plek in tussen de bomen die daar beschikbaar was.
Dus moest ik achteruit het bruggetje weer over en zo door de diepe sporen de weg terug vervolgen.
Dat leek mij geen goedplan!
Dus deed ik na het bruggetje een poging de auto te keren.
Maar de diepe sporen lieten me niet toe de auto te keren waardoor ik de voorbumper vol met modder van de regenachtige dag schepte en de achter bumper werd gelift door het wat hoger gelegen pad.

Resultaat een achterwiel die fier het lucht ruim koos en ik dus geen grip meer had.
Daar sta je dan, met je goede fatsoen en natuurlijk de mannen van de DKDB (Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging) die niet meer bij kwamen van het lachen.
Na het uitlachen van deze rijksambtenaar kwamen ze me gelijk ter hulp om mij en de BMW uit de benarde positie te bevrijden.

Als eerst e moest de bagage van 3 dagen Maastricht uit de auto.
Zand en takken onder het achterwiel geschept dat fier in de lucht stak.
Nu de DKDB’ers met 4 man aan de motorkap duwen en ik voorzichtig gas gevend in zijn achteruit.
Het resultaat was dat de modder op het dak lag en de takken en zand verdwenen waren.
Toen kwam er een chauffeur van het Koninklijk huis met een Ford Focus en sleepkabel, pffff mijn redding.
In eens hoorde ik uit het bos ARNO, ….ARNO,…. Wat ben je aan het doen?
Stond de Minister naast me met een glimlach op zijn gezicht.
Ik met een rood hoofd, uhhhhhh zoals U ziet sta ik vast!
Nou je hebt nog zón 3 uur om los te komen, en de minister liep lachend weg.
Voor de gene die mij niet kennen qua postuur, ik ben niet klein maar voelde me als een dwerg zo klein worden.

Gelukkig werd ik door de chauffeur van de Majesteit uit mijn benarde positie bevrijd door middel van een sleepkabel.

En ik reed met een jaar oude BMW E60 530d met modder tot op het dak naar de chinees in soest om daar wat te gaan eten.

Tijden mijn rit naar soest werd ik nagekeken of ik met die BMW de rally Parijs Dakar had gereden en ik Jan de Rooij was hahahahaa….

Einde verhaal……

Leve de Koningin,....

Groet, Arno

Ik hoor Brinkhorst al op zijn manier jouw naam uitspreken, vrij bekakt dus