Kwam het volgende tegen op de Landroverprikpagina, wilde het jullie niet onthouden.
Voor het origineel:
Met dank aan Eric Corton:
Hier in Cortonville komen ze veelvuldig voorbij. De klassieke Amerikanen. Als het aan Rutte en Samsom ligt kunnen we daar op korte termijn wel mee ophouden. Want zij vinden dat het maar eens afgelopen moet zijn met de vrijstelling van motorrijtuigenbelasting voor die ouwe stinkende lorren.
Zelf zijn we geneigd het hartgrondig oneens te zijn met deze voorgenomen maatregel. Maar eerlijk is eerlijk, onze weerstand komt rechtstreeks voort uit onze liefde voor het Amerikaanse staal. En op dat soort gevoelens kun je geen beleid maken. Rutte en Samsom zullen niet op basis van een ‘gut-feeling’ tot deze maatregel besloten hebben. Hun beslissing is gebaseerd op feiten. Joop Atsma, demissionair staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu,beweert in een interview met BNR Radio dat sommige oldtimers wel zestig tot honderd keer meer vervuilen. Dat is niet best. Honderd keer meer!
Misschien moeten we ons eens verdiepen in de feiten waarop de heren zich baseren. Want als wij die feiten ook kennen, kunnen we het zien zoals Rutte en Samsom. En dan kan ons verstand ons hart uitleggen dat het niet anders meer kan. Dat het nu echt tijd wordt om afscheid te nemen van dat tijdperk. Dat we met zo’n klein clubje liefhebbers niet meer verantwoordelijk willen zijn voor die onevenredige schade die wij het milieu berokkenen. Als dit kleine stukje culturele erfgoed het totale erfgoed van volgende generaties in de weg zit, moeten we conclusies trekken. Pijnlijk, maar noodzakelijk. Voor Moeder Aarde, onze kinderen en onze kleinkinderen.
Feit 1: aandeel in het wagenpark van ‘oldtimers’ t.o.v. personenauto’s
Het Centraal Bureau voor de Statistiek lijkt een mooi beginpunt voor onze speurtocht naar wat onze politiek leiders al lang weten. Uit de informatie op de site van het CBS valt op te maken dat er in Nederland een kleine 9 miljoen personenauto’s op kenteken staan. Circa 300.000 daarvan zijn ouder dan 25 jaar en dus, op zijn minst deels, vrijgesteld van de MRB. De groep waar het om gaat, de categorie ‘oldtimers’, is dus 3,3% van het totale wagenpark.
Feit 2: aandeel in de verkeersprestatie van ‘oldtimers’ t.o.v. personenauto’s
Die 9 miljoen auto’s samen reden 104 miljard kilometer in 2011. Een gemiddelde van ca 12 duizend kilometer per jaar. Gemiddeld rijdt een oldtimer er net geen 3000 per jaar volgens het CBS. 3000 kilometer x 300.000 oldtimers = 900 miljoen kilometer per jaar. De hele categorie is dus verantwoordelijk voor 0,87% van het totaal aantal door personenauto’s gereden kilometers in Nederland.
Feit 3: het vervuilingsaandeel van personenauto’s t.o.v. de totale vervuiling
Volgens een publicatie van het voormalige ministerie van VROM, was het aandeel van het verkeer in de emissies in 2010 18%. En volgens het CBS is ruim 81% van de emissies door het verkeer afkomstig van personenauto’s. De rest komt van vrachtverkeer, motorfietsen, trekkers, scooters etc. Personenauto’s vervuilen dus 18% x 81% = 14,6%.
Feit 4: percentage dat jongere auto’s schoner zijn dan ‘oldtimers.’
Het wordt wat ingewikkelder allemaal. Bij het Compendium voor de Leefomgeving, leren we dat ‘uitstoot’ onderverdeeld wordt in gassen en stoffen. De emissiehoeveelheden worden geschat op basis van de hoeveelheid verkochte brandstoffen. Het Compendium beschikt over gegevens die de periode 1990-2011 bestrijken. Door te kijken naar de afname van de verschillende gassen en stoffen sinds 1990, kunnen we redelijk nauwkeurig het verschil in emissie tussen auto’s van voor en van na 1990 bepalen. Het Compendium zegt, samengevat:
• Vluchtige organische stoffen (VOS) 93% minder
• Koolmonixide (CO) 52% minder
• Kooldioxide (CO2) evenredig gestegen met de stijging van het aantal kilometers
• Stikstofoxiden (NOx) 59% minder
• Fijn stof (PM10) 58% minder
Nu wordt het echt zweten. Want bovenstaande stoffen komen in verschillende verhoudingen voor. En die verschillen ook weer per brandstof. We moeten de afzonderlijke verbeteringen dus wegen om te kunnen bepalen hoeveel schoner de jongere auto’s in zijn algemeenheid zijn geworden. Voor diesel is dat niet moeilijk want 1 op de 4 auto’s in Nederland is een diesel. Voor LPG is dat lastiger. Want het feit dat er een installatie ingebouwd zit, zegt niets over de kilometers die op LPG worden gereden. We laten deze brandstofsoort dus buiten beschouwing in de weging. Dat heeft weinig invloed, omdat LPG wel minder uitstoot dan benzine, maar de afzonderlijke componenten van de uitstoot verhoudingsgwijs ongeveer gelijk zijn.
Bij het milieuloket zijn de samenstellingen van de uitlaatgassen van de verschillende brandstoffen beschikbaar. We weten nu dus wat en in welke hoeveelheid er uit de uitlaat komt. Per gas/stof wegen we dan de hoeveelheid in de benzine 4x, in diesel 1x. Daarmee hebben we dus het gewogen aandeel in de uitstoot van die specifieke stof. Dat vermenigvuldigen we met de dalingspercentages die het Compendium voor de individuele gassen en stoffen aangeeft. Zo berekenen we per stof de effectieve bijdrage aan de totale vermindering. En als we die percentages dan optellen, weten we hoeveel schoner de auto’s sinds 1990 zijn geworden.
tabelemissies.png
Vijfenvijftig procent dus. Auto’s van na 1990 zijn gemiddeld dus iets meer dan de helft schoner geworden in vergelijking met auto’s van voor 1990. Anders gezegd: auto’s van voor 1990 zijn 2,2 x zo vervuilend. We kunnen ook van dat gemiddelde getal uitgaan voor de oldtimers, omdat veel verbeteringen pas eind jaren ‘80, begin ‘90 werden geïntroduceerd. CO2 laat zelfs pas vanaf 2008 een dalende trend zien.
Feit 5: het vervuilingsaandeel van ‘oldtimers’ t.o.v. de totale vervuiling
Personenauto’s zijn verantwoordelijk voor 14,6% van de vervuiling. Oldtimers hebben een aandeel van 0,87% in het verkeer van personenauto’s en ze zijn een factor 2,2 meer vervuilend. Het vervuilingsaandeel van oldtimers is dus 0,87% x 2,2 x 14,6% = 0,28%.
Feit 6: De impact van het tot nul terugbrengen van ‘oldtimers’.
Jongere auto’s hebben een uitstoot die gemiddeld 55% lager ligt. Dat betekent dat als de kilometers niet in oldtimers maar in jongere auto’s gereden zouden worden, de totale uitstoot naar de lucht met 55% x 0,28% = 0,15% zou verminderen.
Feit 7: Toekomstig vervuilingsaandeel van ‘oldtimers’.
Voor de toekomst is het zeer aannemelijk dat het aandeel (nog) kleiner zal worden. De dit jaar ingevoerde regels omtrent MRB van oldtimers heeft ervoor gezorgd dat alleen auto’s van voor 1986 nog volledig belastingvrij zijn. Het bezit van een oldtimer van na dat bouwjaar wordt dus steeds minder aantrekkelijk. De groep volledig belastingvrije auto’s wordt vanzelf kleiner, aangezien de leeftijd steeds hoger wordt. En ook aan het leven van een oldtimer komt een keer een einde. Het aandeel zal nog verder dalen omdat verbeteringen uiteindelijk ook doorschuiven naar de oldtimers. De Priussen, Leafs en Volts van nu zijn over 25 jaar immers ook oldtimers.
Feit 8: Verlengde levenscyclus van ‘oldtimers’.
Het is wel duidelijk dat oldtimers als milieufactor niet meedoen. Maar eerlijk is eerlijk, als we kijken naar de minpunten moeten we ook de pluspunten meenemen. Hoe klein beide ook zijn. Als we een op feiten gebaseerde afweging willen maken, moeten we daarom ook de verlengde lifecycle meenemen. Want recycling is prachtig, maar ook recycling belast het milieu. Het vergt grondstoffen, afvalstoffen en energie voor sloop, sortering, bewerking, productie, transport en opslag. En gedurende dat hele proces komen emissies vrij. Het onderhouden en op de weg houden van een klassieker, is op dit punt dus duurzamer dan naar de schroot brengen.
Gevoelsvervuiling
Het valt dus allemaal meer dan ontzettend mee met die oldtimers. Er is blijkbaar sprake van ‘gevoelsvervuiling’. Zoals we soms gevoelstemperaturen ervaren die veel lager zijn dan de feitelijke temperatuur. Zo lijkt het ook met de vervuiling van oldtimers te zijn. Die ‘gevoelsvervuiling’ is opgelopen door de vrij massale import van vooral Duitse diesels, die precies 25 jaar oud zijn. Die auto’s worden uit de milieuzones in Duitsland geweerd en naar Nederland geëxporteerd. Hier komen ze terecht in de stadswijken, waar ze dagelijks korte stukjes rijden. De motor maakt daardoor relatief veel kilometers met een lage bedrijfstemperatuur, waardoor de emissies extra hoog zijn. En aangezien deze auto’s nog geen directe inspuiting, roetfilter en uitlaatgascirculatie hebben, is dat duidelijk merkbaar. Niet gek dus, dat die gevoelsvervuiling is opgelopen en de publieke opinie zich tegen de oldtimertjes begint te keren. Maar het heeft niets met liefde voor klassieke auto’s te maken en is dus oneigenlijk gebruik van de regeling. Als simpelweg de grens verhoogd wordt van 25 naar 30 jaar (zoals in de rest van Europa) zullen de meeste van deze diesels heel snel weer verdwijnen.
Financiëel motief
Het is klip en klaar dat het schrappen van de vrijstelling helemaal niets met het milieu te maken heeft. Er is op dat vlak domweg geen resultaat te behalen. Wellicht dat de gevoelsvervuiling heeft meegespeeld. Waarschijnlijk rijden er rond het binnenhof een boel zware rokers. Maar het motief zal vooral financiëel zijn. Vadertje Staat zegt het voor Moeder Aarde te doen, maar hoopt ondertussen wel 156 miljoen extra belastinginkomsten te beuren. Daar is op zich niets mis mee, maar zeg dat dan gewoon. Nu wordt onnodig en ongefundeerd een hele grote groep liefhebbers weggezet als a-sociaal of onverantwoordelijk.
Sociaal-Economische schroot
En hoe zit het eigenlijk met die 156 miljoen. Dat lijkt een minstens zo overdreven getal als de getallen die Atsma roept over de vervuiling. Want het schrappen van de vrijstelling zal voor de meeste eigenaren gewoon het afscheid van hun klassieker zijn. Helemaal als dat een Amerikaan is. Klassieke Amerikanen zijn groot en zwaar en dan is de MRB genadeloos. Het verbruik is nog niet eens het grootste struikelblok, want er worden doorgaans niet zoveel kilometers mee gereden. Het zijn vooral de hoge onderhouds- en reparatiekosten en de kosten voor replacement parts die een aanslag op de portemonee doen. Kosten die eigenlijk alleen maar op te brengen zijn omdat er geen MRB betaald hoeft te worden. De Buick LeSabre van Maria Pels bijvoorbeeld, gaat € 615,- per kwartaal kosten. Ze reed er dit jaar tot nu toe 1.500 kilometer mee. Ze zal de auto dus buiten de zomer gaan schorsen. Want ze betaalt ook al € 265,- per kwartaal voor haar Chrysler 300C HEMI. Het is niet op te brengen. Dus wordt er geschorst of verkocht. En dat laatste zal bepaald niet meevallen. De vraag naar dit soort auto’s zal een diepe val maken, terwijl het aanbod een scherpe stijging zal laten zien. Overnight wordt op honderdduizenden auto’s misschien wel meer dan de helft afgeschreven.
En er zijn veel meer negatieve economische en sociale gevolgen. Niet verwonderlijk als een hele subcultuur inclusief bedrijfstak, marktdynamiek en erfgoed de nek wordt omgedraaid. Bedrijven gaan omvallen of op zijn minst saneren. Mensen komen op straat te staan. Er zullen minder omzetbelastingen en invoerrechten worden gebeurd. De vennootschaps-belasting, vermogensbelasting en inkomstenbelasting zullen minder opbrengen. Er zal meer geld aan uitkeringen uitgaan. Als we dat allemaal meenemen, wat blijft er dan over van die 156 miljoen? Als er bij het becijferen van dat getal evenveel zorgvuldigheid betracht is als bij de uitspraken over de vervuiling, is ook op dit punt een verrassing niet uitgesloten. Er is dus nog wat rekenwerk te doen.
Stay tuned.
. 
SitemapIndex